Κβαντική συζευξη

Όταν δύο ψυχές παραμένουν συνδεδεμένες, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο.

Υπάρχει κάτι στη φύση που σε κάνει να πιστεύεις ότι δύο άνθρωποι, όταν συνδεθούν πραγματικά, δεν απομακρύνονται ποτέ. Μπορεί να περνούν μήνες ή χρόνια, να ζουν σε διαφορετικούς κόσμους… αλλά κάτι, σαν μυστική αρμονία, τους κρατάει ακόμα συντονισμένους.

Αν νομίζεις πως αυτό είναι απλώς ποίηση, τότε ίσως δεν έχεις γνωρίσει ακόμα την κβαντική συζευξη.

Τι είναι η κβαντική συζευξη λοιπον;

Η κβαντική συζευξη (quantum entanglement) είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη και εκπληκτικά φαινόμενα της φυσικής! Σύμφωνα με αυτή:

Δύο σωματίδια μπορούν να βρεθούν σε μια κοινή κβαντική κατάσταση τέτοια (πχ. σπιν), που ό,τι κι αν συμβεί στο ένα, επηρεάζει άμεσα το άλλο - ακόμα κι αν βρίσκονται σε απομακρυσμένα σημεία του σύμπαντος.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι αν δύο φωτόνια, ηλεκτρόνια ή άτομα "συζευχθούν", τότε ακόμα κι αν τα απομακρύνεις έτη φωτός, η μέτρηση στο ένα αλλάζει ακαριαία την κατάσταση του άλλου.

Πρώτος το υποπτεύθηκε ο Αϊνστάιν, ο οποίος ονόμασε το φαινόμενο αυτό “spooky action at a distance” - τρομακτική δράση από απόσταση. Στην αρχή, δεν ήθελε να το δεχτεί, αλλά οι πειραματικές επιβεβαιώσεις τον ανάγκασαν…

Πώς αποδείχθηκε όμως;

Τα περίφημα πειράματα ανισότητας Bell έδειξαν ότι η φύση δεν μπορεί να εξηγηθεί από “κρυφές τοπικές μεταβλητές”. Δηλαδή:

• Δεν υπάρχει καμία "κρυφή πληροφορία" μέσα στα σωματίδια.

• Η συσχέτισή τους είναι πραγματική και μη τοπική.

Πειράματα από το 1981 (Aspect), το 1998 (Weihs) και το 2015 (Zeilinger – Nobel 2022) απέδειξαν πως τα σωματίδια παραμένουν συνδεδεμένα ανεξαρτήτως απόστασης. Μάλιστα, έχουμε δημιουργήσει συζευγμένα φωτόνια που ταξίδεψαν πάνω από 1.200 χιλιόμετρα μέσω δορυφόρου στην Κίνα, και η συσχέτιση διατηρήθηκε.

Μια ρομαντική ανάγνωση:

Φαντάσου, τώρα, ότι δύο άνθρωποι φτιάχτηκαν από τέτοια σωματίδια ή υπήρξαν κάποτε όπως αυτά: ήρθαν κοντά, αντάλλαξαν πληροφορία, δημιουργήθηκε κοινή "κατάσταση" - ψυχική, συναισθηματική, ενεργειακή.

Και μετά χάθηκαν. Ο ένας πήγε βόρεια, ο άλλος νότια. Δεν μιλούν πια. Δεν στέλνουν μηνύματα. Κανείς δεν γνωρίζει τι κάνει ο άλλος.

Αλλά όταν κάποιος σκέφτεται τον άλλον, κάτι συμβαίνει. Κάτι ανεπαίσθητο. Σαν να μετακινείται μια εσωτερική βελόνα. Σαν να συγχρονίζεται κάτι μέσα τους, χωρίς εξήγηση.

Μπορεί να είναι φαντασία. Ή μπορεί να είναι συζευξη.

Στη φυσική, η συζευξη είναι τόσο ισχυρή, που ακόμα κι όταν δεν κοιτάς τα σωματίδια, παραμένουν δεμένα. Αυτό δεν θυμίζει την ανάμνηση ενός ανθρώπου που ακόμα ζει μέσα σου, χωρίς να χρειάζεται να εμφανιστεί;

Και τι σχέση έχει με το Matrix;

Μερικοί θεωρητικοί φυσικοί έχουν προτείνει ότι, αν ζούμε σε μια ψηφιακή προσομοίωση, τα φαινόμενα όπως η κβαντική συζευξη θα έπρεπε να έχουν περιορισμούς. Γιατί;

Γιατί μια προσομοίωση έχει χωρητικότητα, εύρος ζώνης και κόστη. Αν υπήρχε ένα “εξωτερικό σύστημα” που συντονίζει τη συζευξη, θα μπορούσαμε ίσως να το ανιχνεύσουμε.

Ο φυσικός Melvin Vopson υποστήριξε πως η πληροφορία έχει φυσική μάζα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει τη φύση της πραγματικότητας. Αν βρούμε ότι η πληροφορία σε ένα σύστημα εξαφανίζεται ή μεταφέρεται με τρόπο “τεχνητό”, τότε ίσως να είμαστε μέσα σε κάτι προγραμματισμένο. Σαν το Matrix.

Προς το παρόν, όμως, η κβαντική συζευξη φαίνεται πραγματική - και φυσική. Και αυτό ίσως να είναι πιο μαγικό από οποιαδήποτε προσομοίωση.

Το σύμπαν κρατά τις ενώσεις:

Στην κβαντομηχανική, όταν δύο σωματίδια μπλέκονται, δεν υπάρχει πια ξεχωριστή ταυτότητα. Είναι κομμάτια του ίδιου πράγματος: μια κυματοσυνάρτηση τα περιγράφει μαζί - όχι χώρια.

Ίσως κάπως έτσι λειτουργεί και η αγάπη: δύο ξεχωριστοί εαυτοί που, σε μια στιγμή, έγιναν ένα σύστημα. Κι όταν χωρίσουν, κάτι μένει ενεργό. Κάτι που δεν μπορείς να μετρήσεις, αλλά ούτε να αρνηθείς.

Όπως τα συζευγμένα σωματίδια, έτσι και κάποιοι άνθρωποι δεν αποσυζευγνύονται ποτέ. Ίσως να μην στείλεις ποτέ ξανά μήνυμα. Ίσως να μη μάθεις ποτέ τι σκέφτηκε εκείνος ο άλλος όταν είδε κάτι που σας θύμιζε.

Αλλά ίσως, τη στιγμή που αναρωτήθηκες αν σε σκέφτεται… να το έκανε κι εκείνος.

Όχι γιατί ταξίδεψε μια πληροφορία. Αλλά γιατί δεν χρειάστηκε.

Ήσασταν ήδη δεμένοι.